Walk in the way

بحث اطمینان مردم رو به چندین دسته احمق تبدیل میکنه ، مثلا ما مطمطئنیم که...  اونها مطمین هستند که...  و و و یک عالمه مطمئن که هیچ احتمالى رو در نظر نمیگیرن ، دنیا پر شده از افرادى که مطمئن هستن و هیچ شکى ندارن ، یکى از دلایل اطمینان میتونه پول باشه یعنى یکى پول گرفته تا مطمئن باشه ، یکى فکر میکنه پول میگیره پس مطمئن میمونه.

منافع حتما سازنده یقین ما هستن اما عده کمى شروع به شک میکنن و هرگز شکشون به یقین تبدیل نمیشه و اونقدر به شکشون یقین دارن که نمیشه گفت خارج از دسته مطمین ها هستن و این عده از همه احمق تر هستن چون خلاف دیگر دسته مطمئن ها عمل میکنن بدون این که منافعى داشته باشن.

دنبال راهى براى احمق نبودن هستم و میترسم بگم مطمئنم پیداش مى کنم